Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şad-xürrəm — sif. və zərf <fars. və ər.> Çox şad, kefi kök, sevinc içərisində. <Odabaşı:> <Oğlan> hər yerdə özünü şad xürrəm . . lətifəgu göstərirdi. Ə. H.. Axırda hamı şad xürrəm yıxılıb yatdı. S. S. A.. Qız xoşbəxt, oğlan xoşbəxt – ikisi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xürrəm — sif. və zərf <fars.> klas. Şad, şən, qəm qüssədən uzaq, sevinc, fərəh içində olan (çox zaman şad və xürrəm şəklində işlənir). Böyük xanım şad və xürrəm gümüş podnos içində iki istəkan kəmrəng çay gətirmişdi. M. S. O.. Hamı şad, xürrəm evinə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəla — is. <ər.> 1. Uğursuzluq, bədbəxtlik, müsibət, fəlakət, afət. Ona bəla üz verdi. – Bu nə bəladır ki, . . dağlar və daşlar da quraqlıqdan od tutub yanır. C. M.. . . Kiçik bir xata böyük bəlalar törədər. M. İ.. // Məc. mənada. <İrakli:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
könlüaçıq — sif. Şən, gülərüzlü, şad, xürrəm. Könlüaçıq adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
allı-əlvanlı — sif. Al əlvan. Açılın iyli güllərim, açılın! Allı əlvanlı güllərim, açılın! A. S.. Allı əlvanlı z. bəzənmiş qızlar, gəlinlər əllərində həna, gözlərində sürmə, qaşlarında vəsmə, şad və xürrəm hər kəs özünə görə kosaya pay verərdilər. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəxt — is. <fars.> 1. Tale, qismət. O zülf qarə qılıb bəxtimi məgər, Seyyid? Mənim əzəl də bu bəxti qarəliyim var idi. S. Ə. Ş.. Kişiyə hər şeydən qabaq bəxt lazımdır. Ə. H.. Mənim böyük düşmənim öz bəxtimdir. M. S. O.. 2. Müvəffəqiyyət, uğur.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istəkan — <rus.> Stəkan. Dərviş bir iki istəkan çay içəndən sonra mənim sualıma cavab verdi. A. D.. Böyükxanım şad və xürrəm gümüş podnos içində iki istəkan kəmrəng çay gətirmişdi. M. S. O.. Mahirə istəkanı irəli çəkdi, çayını içdi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keçmiş — 1. 1. f. sif. Ötən, keçən, ötmüş. Keçmiş gün. Keçmiş dövr. – Keçmiş vaxtlarda dəftərxanalarda qulluqçuların gündə biri idarə bağlanandan sonra qalıb, təcili məktubları, teleqramları qəbul edərdi. Ə. H.. <Mirzağa> hər zaman şikayət edər,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmrəng — sif. <fars.> Rəngi az, açıq, rəngsiz. Böyükxanım şad və xürrəm, gümüş podnos içində iki stəkan kəmrəng çay gətirdi. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ömür — is. <ər.> 1. İnsan, heyvan və ya bitkinin doğuluşundan ölümünə qədərki fizioloji vəziyyəti; həyat. Ömürdür, biri az yaşayır, o biri çox yaşayır. T. Ş. S.. Hayıf ömür qısa, arzu genişdir; Kim bu qayğı ilə titrəməmişdir. M. Müş.. Ömür yoldaşı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
